തുളസിമാല‌

ഇരവിലൊരുവേളയീ ആൽ‌ത്തറയിലൊറ്റക്ക്, 

ഇമയനക്കാതെ നിൻ‌ തിരുനാമവും ചൊൽകെ..

കാണ്മൂ ഞാനിനിയൊരു ജന്മമെങ്കിലും തൃപ്പാദ -

മണിയുന്ന ധൂളിയായ് തീരുന്ന സ്വപ്നം, . തവ തീർത്ഥത്തിലാറാടിയലിയുന്ന സ്വപ്നം..

ശ്യാമാംബരങ്ങളെ വർണ്ണിച്ച കവിയെന്തോ,
കാർ‌മേഘപൂരിതജന്മങ്ങൾ‌ മറന്നു പോയ്
തങ്കത്തിളക്കത്തിൻ ശോഭവർണ്ണിക്കുവോനെ-
ന്നെങ്കിലും കഴിയുമോ കാരിരുമ്പിനെക്കാണുവാൻ?

കരുതിവച്ചില്ല ഞാൻ‌ വെറും പ്രാർത്ഥനയല്ലാതെ
അവിൽ‌പ്പൊതിയില്ല..വാദ്യഘോഷമില്ല...
കൂപ്പിയ കൈകളായ് നിശ്ചലം നിൽ‌പ്പൂ ഞാൻ
കൃഷ്ണലീലയിലാറാടുമീ പുണ്യഭൂവിൽ..തവ സന്നിധിയിൽ...

ദക്ഷിണയില്ലാതെ, വഴിപാടുമില്ലാതെ, വെറുമൊരു -
പിടി അവിൽ‌പ്പൊതിപോലുമില്ലാതെ..
ചൂടട്ടെ കൃഷ്ണ ഞാൻ‌, എൻ‌ കണ്ണീരിനാൽ‌ നട്ട
കൃഷ്ണതുളസിയിൽ കോർത്തൊരീ തുളസിമാല...